De kortste etappe

Jammer dat ik de motor op het hofje heb geparkeerd waar ook de hond slaapt FOEI FIKKIE!Maar ach, dat ding ziet er door die slagregens van gisteren toch niet uit.

Toch maar opgezadeld, patron bedankt voor een mooie avond en gaan met die banaan. Omdat ik gisteren wat langer ben doorgereden, heb ik nu maar 300 km voor de boeg. Als ik mij kwaad zou maken dan ben ik er rond  het middaguur. Maar laten we maar weer rustig aan doen, genieten van het weer en de omgeving.
En dat je hier genieten kunt,dat staat wel vast.

Heuvel na heuvel glijdt het landschap onder je door, een bijna oneindig schouwspel van mooie vergezichten.

Overigens ben ik wel blij dat ik gisteren niet in deze omgeving heb gereden. In verschillende dorpen lagen grote bomen ontworteld aan de kant van de weg en was er sprake van flinke ravage. Op deze foto zijn mensen bezig de rotzooi op te ruimen.

Even later rijd ik de Morvan binnen, wat een prachtige omgeving is dat toch.

Uiteindelijk rijd ik rond 15 uur het terrein van het hotel op. Genoeg voor vandaag!