Wellicht de natste dag

Ik heb prima geslapen en wordt ruimschoots voor de wekker wakker. Door een spleet tussen de gordijnen strooit de zon een aantal van haar schijnsels vooruit en ik bedenk dat het wel eens mooie dag kan worden.

Hoe anders kan het verlopen als je ergens een idee over hebt. Ja het was verschrikkelijk mooi weer en het werd in de slaapkamer al snel heel warm. Maar toen ik na het zoveelste en nimmer saai wordende Franse ontbijt (stokbrood, boter, jus, koffie en zelfgemaakte jam) mijn motor wilde optuigen voelde het toch wel fris aan.

Eenmaal op de motor bleek ook wel waarom. De zon had mijn slaapkamer flink verwarmd, maar kon deze prestatie helaas buiten niet voortzetten. 16 graden en niks warmer werd het. Toen ik aan het rijden was ging de temperatuur wel wat omhoog, maar records werden alleen naar beneden gebroken. Op een paar colletjes in de Auvergne waande ik me niet in een film met Asterix, maar meer in die van Lord of the Rings. Ik was duidelijk op de set van de Misty Mountains! Met flink wat regen, mist en kou leek het er wel op, niet meer dan 7 graden werd het!

Wat ik in deze situaties wil doen is zo snel mogelijk naar het eindpunt en ook nu. Maar dat eerste stemmetje won het dit keer en elk uur stopte ik keurig om mijn 15 minuten pauze te nemen.
Het heeft verder de hele dag eigenlijk geregend, dus niet veel om over te berichten.

Toen ik de Dordogne overstak werd het eindelijk de laatste 19 km droog. Helaas gold dat niet voor mij

Trouwens, Dordogne, het stelt eigenlijk niets voor, gewoon een rivier... Een plas stromend water, maar wel de naamgever aan een heerlijk paddestoelengerecht.

Vandaag ook geen Asterix-plaats aangedaan, dus blijft alleen het vermelden waard, dat ik vandaag een fantastisch overnachtingsadres heb geselecteerd: Château de Crécy