Ronde van Gallië: De reis naar huis: Deel 2, of de dood van een veel te vroeg gestorven GoPro HD

Vroeg op en kijken of mijn motor nog aan de lantaarnpaal vaststond. Gisteren kon ik geen garage krijgen omdat de eigenaar zijn eigen auto er in had staan en het hem teveel moeite was om hem er uit te halen. :-(

Het gebruikelijke Franse ontbijt stelde ook in dit geval niet veel voor (croissant, stokbrood en ladingen jam, boter, koffie en thee ) maar als je wakker wordt en je ziet zulke plaatjes, dan vergoedt dat wel heel veel:

Ik verlaat het vrijwel lege hotel (er was volgens mij nog wel één kamer verhuurd) en ik ga weer op pad.

Ik heb al besloten om niet de hele Route des Grand Alpes te rijden, want ik wil ook heel graag door de Jura. De laatste keer dat ik hier was (2011) vond ik het zo mooi, dat ik het nog een keer wilde zien. Ik heb nog een optie berekend om beide te doen, maar dat werd me even te gek. Wellicht iets voor volgend jaar, of daarna, of dààrna :-)

Zo gezegd, zo gedaan ik volg de route tot aan Saint-Michel-de-Maurienne en dan i.p.v. rechtsaf ga ik linksaf. Tot die tijd is er nog genoeg te zien:

De Col de Vars

Het mooie uitzicht over Guillestre

Het weerzien met Briançon, waar ik jaren geleden geskied heb.
Natuurlijk waren de (winter)kroeg en het hotel potdicht.

Even snel wat drinken op de Col de Lauteret

En daarna genieten van het uitzicht op de Col du Galibier.

De zuidkant

De top (nee niet door het tunneltje, maar gewoon naar het hoogste punt!)

De noordkant

Het is alleen jammer dat op zulke cols de jongens van het Apothekersgilde die hun eigen Tour d'Épo rijden het werkelijk verdommen om met anderen rekening te houden. Met z'n 3-en naast elkaar met 3 km/h omhoog, waar nauwelijks 2 auto's naast elkaar passen. En helaas is dit geen uitzondering.

Ze worden toch al bevoordeeld, want overal zie je van die blauwe bordjes waarin wordt gevraagd met een afstand van 1,5 meter de fietsers te passeren. Dan moeten dat soort eikels natuurlijk wel die ruimte zelf ook geven en niet hun lieflijke middelvinger gebruiken als je noodgedwongen dichterbij komt. Gelukkig beschik ik over een heleboel Zen, maar je zou er bijna crimineel van worden. En voor de meelezende testosterongebruikers: nee ik ga niet met een gangetje van 100 km/h over de Galibier! *Zen*

En dan, zoals in de kop beschreven staat, een klein ongelukje. Ik rijd een klein dorpje binnen en zonder enige aanleiding breekt de houder van mijn HD-GoPro.

Ik kan me beter concentreren op datgene wat nog voor me ligt. Dat is veel leuker. Na een geweldig mooie rit na de Galibier en vlak voor de Col deu Télégraph zie ik in de verte Saint-Michel-de-Maurienne liggen. Daar gaat de route voor mij van de RdGA af en ga ik richting de Jura.

Het landschap verandert totaal. I.p.v. witte bergtoppen een glooiender landschap. Nog wel bergen, maar niet zo hoog. Voor mij heeft het als voordeel dat de bochten niet zo krap meer zijn. Goede keuze!